پهنه رویشی زاگرس شامل رشته‌کوه‌های زاگرس، وسیع‌ترین و اصلی‌ترین رویشگاه گونه‌های مختلف بلوط در ایران بوده و به همین دلیل این منطقه از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار است. جنگل‌های بلوط منطقه زاگرس از منتهی‌الیه شمال غربی ایران )استان آذربایجان غربی( آغاز و سپس غرب (استان‌های کرمانشاه، ایلام، چهارمحال و بختیاری، خوزستان و لرستان( و جنوب غرب ایران (استان‌های کهگیلویه و بویراحمد و فارس( را طی می‌کند. 

در ایران بلوط مهم‌ترین و فراوانترین گونه درختی موجود در غرب کشور، به ویژه در منطقه زاگرس محسوب می‌شود. سلسه جبال زاگرس، وسیع‌ترین و اصلی‌ترین رویشگاه گونه‌های مختلف بلوط در ایران بوده و به همین دلیل این منطقه از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار است.

جمعی از مردم و رسانه‌های منطقه زاگرس، روز هفتم فروردین ماه را به نام «روز پاسداشت جنگل‌های بلوط» نامگذاری کرده‌اند، این اقدام به دنبال وخیم شدن وضعیت بلوط‌های زاگرس به دنبال پدیده «زوال بلوط» و تأثیرات مخرب ریزگردها و سایر عوامل انسانی و طبیعی تهدیدکننده درختان بلوط، به منظور جلب حمایت‌ها و مشارکت‌های مردمی برای حفظ این منابع صورت گرفته‌است. در این روز مردم به هواداری از درختان بلوط به دل طبیعت می‌روند و با نمادها و لباس‌های محلی و پلاکاردها و امثال آن می‌کوشند توجه عموم را به این منابع ارزشمند طبیعی کشور جلب کنند.

برای جلوگیری از تبدیل مشکل آلودگی به یکی از مشکلات حاد مثل مرگ و میر انسان‌ها، نیاز به یک جنبش محیط زیستی با مشارکت حداکثری شهروندان احساس می‌شود.

همه ما انواع خطراتی که سلامتی‌مان را تهدید می‌کنند، می‌شناسیم. آلودگی هوا یکی از آن خطرات و مشکلاتی است که می‌توان آن را به دست خود انسان‌ها برطرف کرد. هوایی که ما امروز تنفس می‌کنیم، سرشار از آلاینده‌های سمی و خطرناک است. آلودگی محیطی می‌تواند زیبایی‌های کره زمین را از بین ببرد و تنوع زیستی آن را تضعیف کند. هر ساله میلیون‌ها نفر از مردم در سراسر جهان به دلیل مشکلات مرتبط با آلودگی جان خود را از دست می‌دهند. کلید داشتن یک زندگی سالم در کلانشهرها، شناسایی منابع آلودگی هوا و پیاده‌سازی راه‌های عملی متوقف کردن این آلودگی است.

استفاده از حمل و نقل عمومی،رانندگی کردن هوشمندانه،بررسی خودرو به طور منظم،تنظیم باد لاستیک اتومبیل،خرید وسایل نقلیه کم مصرف و کارآمد،عدم استفاده و یا استفاده کمتر از مواد شیمیایی خطرناک و...

بلوط، نام سرده‌ای از درختان و همچنین میوه آنهاست. درختان بلوط عمری طولانی دارند که گاه به دو هزار سال نیز می‌رسد^. و گونه‌های بسیاری از آن در ایران بومی رشته‌کوه‌های البرز و زاگرس است.

چوب بلوط با چگالی در حدود ۰٫۷۵ گرم بر سانتی‌متر مکعب از سختی و استحکام بالایی برخوردار است. همچنین به دلیل داشتن مقادیر تانن بالا در برابر حشرات و حملات قارچ‌ها بسیار مقاوم است. چوب این درخت از مرغوب‌ترین چوب‌هاست و زغال آن نیز مرغوب است. این موضوع یکی از دلایل قطع بی‌رویه ی این درختان است و بقای این جنگل‌ها را تهدید می‌کند.

کثیر طبیعی این درخت از طریق کاشته شدن میوه آن صورت می‌گیرد. جوندگان خانواده سنجاب جهت ذخیره‌سازی میوه بلوط برای فصل زمستان آن را در عمق مناسبی دفن می‌کنند. فراموش کردن جای برخی از این میوه‌ها توسط سنجاب‌ها باعث می‌شود که در بهار سال بعد جوانه بزنند. این جوندگان موجب زایش مداوم جنگل‌های بلوط هستند. سنجاب‌ها از روی غریزه مقاوم‌ترین دانه‌ها را برای دفن کردن انتخاب می‌کنند و بنابراین احتمال سالم ماندن میوه در زیر خاک و جوانه زدن آن در سال بعد بالا می‌رود.

در سال‌های اخیر برخی کارشناسان از خطر انقراض سنجاب ایرانی گفته‌اند که در ادامه حیات جنگل‌های بلوط ایران نقشی اساسی دارند.

جست‌زنی (به دو صورت پاجوش و ریشه جوش) نیز از راه‌های تکثیر در برخی از گونه‌های بلوط است.

  میوه ی بلوط: نشاسته، پروتئین، قندهای مختلف مخصوصاً کوئرسیت، ماده ی روغنی و بالاخره تانن دارد.

برگ و پوست بلوط: تانن ویژه‌ای به نام اسید کوئرسی تانیک محلول در آب، نوعی قند به نام کوئرسیت، یک ماده ی تلخ به نام کوئرسیتین، لعاب، یک ماده ی قرمز به نام قرمز بلوط دارد.

حفاظت محیط زیست به هرگونه عملیاتی که برای نگهداری محیط زیست یا جلوگیری از تخریب آن صورت می‌گیرد، گفته می‌شود. حفاظت از محیط زیست، عبارتست از تلاشی که به منظور حفظ سلامتی محیط و انسان‌ها، در سطوح شخصی، سازمانی یا دولتی، از محیط طبیعی محافظت می‌کند. با توجه به رشد جمعیت و تکنولوژی، محیط بیوفیزیکی گاهی اوقات نادیده گرفته می‌شود. این موضوع باید به رسمیت شناخته شود و دولت‌ها باید محدودیت‌هایی علیه فعالیت‌های تخریب محیط زیست ایجاد کنند. از سال ۱۹۶۰، جنبش‌های فعال زیست‌محیطی ایجاد شده‌اند که از مسایل مختلفی در این زمینه اطلاع دارند.

هیچ توافقی در مورد میزان اثر فعالیت‌های انسانی بر روی محیط زیست وجود ندارد و اقدامات حفاظتی گاهی مورد انتقاد قرار می‌گیرند. موسسات علمی اکنون دوره‌های آموزشی را پیشنهاد می‌دهند، مثل مطالعات زیست‌محیطی، مدیریت محیط زیست و مهندسی محیط زیست، که تاریخچه و روش‌های حفاظت از محیط زیست را آموزش می‌دهند. حفاظت از محیط زیست احتیاج به توجه، به فعالیت‌های مختلف انسانی دارد. تولید زباله، آلودگی هوا و از بین رفتن تنوع زیستی)ناشی از معرفی گونه‌های مهاجم و گونه‌های در حال انقراض( بعضی از موارد مرتبط با حفاظت محیط زیست هستند. حفاظت از محیط زیست تحت تأثیر سه فاکتور در هم آمیخته‌است: قوانین زیست‌محیطی، اخلاق و آموزش و پرورش. هر کدام از این سه فاکتور، هم در سطح تصمیمات بین‌المللی و هم در سطح ارزش‌های رفتاری و شخصی، بر محیط زیست تأثیر می‌گذارند. برای اینکه حفاظت از محیط زیست به واقعیت تبدیل شود، مهم است که جوامع، در این زمینه‌ها پیشرفت کرده و تصمیمات زیست‌محیطی را اتخاذ کنند.

پوشش گیاهی، یک مجموعه ای از گونه های گیاهی و پوششی است که برای زمین فراهم می کنند. نوع پوشش گیاهی، با گونه های غالب مشخص، یا جنبه عمومی مجموعه مانند محدوده ارتفاع یا همبستگی زیستی تعریف می شوند. 

جنبه های مختلفی برای طبقه بندی پوشش گیاهی وجود دارد. بیشترین کار برای این طبقه بندی در اروپا و آمریکای شمالی انجام گرفته است و البته تفاوت های اساسی دارند. در آمریکای شمالی، گونه های پوشش بر مبنای ترکیبی از معیارهای الگوهای آب و هوایی، عادات گیاه، فنولوژی و گونه های غالب هستند. 

در اروپا، طبقه بندی اغلب بصورت کامل بر ترکیب گونه به تنهایی بدون اشاره ای صریح به آب و هوا و فنولوژی انجام می شود.

مانند هر گونه زیستی، پوشش های گیاهی نیز به لحاظ زمانی و مکانی پویا هستند. آن ها در همه مقیاس های ممکن تغییر می کنند. پویا بودن در گیاهان اغلب به عنوان تغییرات در ترکیب و یا ساختار گیاهی می شود.

پوشش های گیاهی فراوانی در جهان وجود دارند این پوشش ها برای حفظ محیط زیست بسیار مهم هستند. آن ها نقش بسیار حیاتی در اکوسیستم طبیعی ایفا می کنند. گیاهان به تنظیم جریان چرخه ای بیولوژیک شیمیایی علی الخصوص آب، کربن و نیتروزن و ایجاد تعادل در انرژی جهان کمک می کنند. همچنین این پوشش ها نقش بسیار مهمی برای حیوانات ایفا می کنند چرا که منبع غذایی جانوران گیاه خوار هستند. در اقتصاد جهانی نیز، پوشش های گیاهی نقش مهمی دارند چرا که در سطح جهانی برای تولید سوخت های فسیلی به عنوان منبع انرژی، چوب، مواد غذایی و دیگر مواد مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از این گیاهان نیز خواص دارویی دارند و در علم پزشکی از آن ها استفاده می شود.

زیست‌بوم‌ها به لحاظ تاریخی شبیه به مفهوم اکوسیستم‌ها هستند و از مناطق جغرافیایی، عرض جغرافایی، شرایط آب و هوایی مرتبط با محیط زیست بر روی زمین، مانند جمعیت گیاهان، حیوانات و شرایط محیط زندگی شان، اغلب به عنوان اکوسیستم نامیده می‌شوند. زیست بوم‌ها بر مبنای عوامل نظیر ساختار گیاهان (مانند درختان، درختچه‌ها و گیاهان)، انواع برگ‌ها (مانند ورق‌های عرضی و سوزنی)، فاصله گیاه (جنگل، جنگل، ساوانا) و آب و هوا تعریف می‌شوند. بر خلاف اکوژنزها، زیست بوم‌ها به واسطه ژنتیک، طبقه‌بندی یا شباهت‌های تاریخی تعریف نمی‌شوند. زیست بوم‌ها اغلب با الگوهای خاصی از جانشینی زیست‌محیطی و پوشش گیاهی اوج شناخته می‌شوند.

از اصلی‌ترین عوامل از بین رفتن و تخریب زیست‌بوم‌ها می‌توان به: سوزاندن و قطع درختان به منظور تهیه زغال و هیزم، قطع درختان برای تولید الوار و مصالح ساختمانی و صنعتی و گسترش بی‌رویه شهرها و کارخانه‌ها اشاره کرد. افزایش جمعیت و تغییر سبک زندگی از زمان انقلاب صنعتی مهم‌ترین عامل برای دست‌اندازی به طییعت و تخریب محیط زیست بوده‌است. کاهش کیفیت خاک در ۲۵ سال آتی می‌تواند تولید غذای جهانی را تا حدود ۱۲ درصد کاهش دهد؛ این امر ممکن است باعث رشد ۳۰ درصدی قیمت جهانی غذا شود . از بین رفتن صخره‌های مرجانی به دلیل ورود مواد شیمیایی مضر، دفع فاضلاب‌های خطرناک در دریا، افزایش دمای آب و صید بی‌رویه، تعداد ماهیگیران و قایق‌های ماهیگیری را کاهش خواهد داد . جنگل‌زدایی و تخریب جنگل‌ها بر اکوسیستم جنگل، منابع آب شیرین جنگل، کیفیت آب و معیشت مردمی که در جنگل‌ها زندگی می‌‌کنند، اثرات منفی می‌گذارد . افزایش آلودگی آب‌ها، دسترسی به آب شیرین را تحت تأثیر قرار داده و منجر به آلودگی منابع غذایی و تخریب اکوسیستم‌ها می‌شود و بدین ترتیب پیامدهای نامطلوب فراوانی بر سلامت بشر دارد.